'Verplicht onderwijs tot en met het zeventiende levensjaar dient een basis te scheppen voor de ontwikkeling van een menswaardig geestelijk leven in een wereld met korte arbeidstijden en automatisering van productieprocessen', luidt opvallend de laatste van vijftien stellingen in het proefschrift Collections of Maps and Atlases in the Netherlands. Met deze dissertatie promoveerde veertig jaar geleden ingenieur Cornelis Koeman tot doctor in de wiskunde en natuurwetenschappen. Twee decennia later - hij was inmiddels hoogleraar geworden - zou hij met emeritaat gaan. Een mooie gelegenheid dus om eens stil te staan bij de bevlogen grondlegger van de leerstoel historische kartografie aan de Universiteit van Utrecht.

Op Tweede Pinksterdag, 5 juni 2006 overleed in een verzorgingstehuis in De Bilt op 87-jarige leeftijd prof. dr. ir. Cornelis Koeman, de grondlegger van de wetenschappelijke beoefening van de cartografie in Nederland.

Jan Broek grew up in the Netherlands and took his undergraduate and graduate work at the University of Utrecht. He completed his doctorate following extended travel and research in the United States. After a few years working in the Netherlands, he returned to America, spending most of his academic life in geography at the University of California at Berkeley (1936–46) and at the University of Minnesota (1948–70) , with a short period back at the University of Utrecht (1946–8) . Broek contributed substantially to human, historical and regional geography through his monograph on the Santa Clara valley in California, in several publications on Southeast Asia, in writings about geographic thought, and in works intended for students. Also, and perhaps as importantly, he led the development and expansion of the graduate programme at Minnesota to a position of eminence in world geography.